Wyjście smoka

Szablon:Odcinek infoboks Wyjście smoka — siódmy odcinek pierwszego sezonu.

Na niebiosach Equestrii pojawiają się mroczne kłęby dymu, które, jak się okazuje, pochodzą do smoka. Twilight na polecenie Księżniczki Celestii wyrusza wraz ze swoimi przyjaciółkami na szczyt góry, z której wydobywają się czarne chmury. Niestety podróż jest stale utrudniana przez Fluttershy ukrywającą pewną tajemnicę.

Streszczenie

Pewnego dnia Fluttershy, jak to ma w zwyczaju, karmi wszelkie zwierzęta mieszkające w pobliżu jej domu. Nagle, gdy bohaterka usiłuje zachęcić swojego królika Angela do zjedzenia marchewki, ów zwierzak zaczyna kaszleć. Pegaz, słysząc krztuszenie się pupila, próbuje zgadnąć, co może mu dolegać. Po kilku nieudanych próbach, Angel postanawia wskazać na miejsce, które go martwi. Okazuje się, że ogromne, czarne kłęby dymu zmierzają znad szczytu odległej góry prosto nad Ponyville. Fluttershy, obawiając się pożaru, decyduje się pobiec do miasta i ostrzec wszystkie kucyki. Niestety jej próby są skazane na porażkę, ponieważ nie jest w stanie swoim cichym głosem oraz łagodnym charakterem zwrócić uwagę mieszkańców będących w parku na zbliżające się zagrożenie. Wtem w owym miejscu pojawia się Twilight, która skutecznie zawiadamia kucyki o mrocznym dymie. Dowiadujemy się, że dym nie pochodzi od pożaru, a od smoka. Następnie cała szóstka głównych bohaterek spotyka się w bibliotece, omawiając całą sytuację. Okazuje się, iż ów smok drzemie w jaskini na szczycie góry, tworząc niebezpieczny dla całej Equestrii dym. Kucyki postanawiają iść na wyprawę, aby uratować ich krainę, lecz najpierw muszą się przygotować. Rainbow Dash maluje sobie paski na twarzy dzięki tęczy, Applejack bierze jabłkowe pożywienie, Pinkie Pie zabiera pełno balonów, Rarity ubiera kapelusz w wojskowej kolorystyce, a Fluttershy zakłada kask i pełno ochraniaczy. Po spakowaniu niezbędnych przedmiotów bohaterki spotykają się przed biblioteką, skąd mają zacząć swą wyprawę. Twilight wpierw wygłasza ostatnie informacje, po czym bada mapę w celu znalezienia najkrótszej drogi. Fluttershy próbuje wymigać się od uczestnictwa w wyprawie, na co Twi początkowo się nieświadomie zgadza, lecz orientuje się, co miało przed chwilą miejsce i każe pegazowi iść wraz z nimi, usprawiedliwiając to tym, iż Fluttershy potrafi porozumiewać się ze zwierzętami. Rainbow popiera tę propozycję pegaza, mówiąc, iż Fluttershy będzie ich spowalniać, lecz Twilight nie zmienia zdania. Po jakimś czasie grupa dociera pod górę. Wtedy okazuje się, że słowa Rainbow miały sens, ponieważ Fluttershy nie jest w stanie wejść po stromej skarpie ani latać przez głośnie chrapanie smoka. Applejack postanawia, iż przeprowadzi pegaza okrężną drogą. Kucyki się zgadzają, po czym, gdy docierają na miejsce, muszą czekać przez długi czas na obie przyjaciółki. Gdy ów bohaterki dołączają się do reszty, grupa kontynuuje podróż. Wtem kucyki napotykają przepaść. Każda z nich jest w stanie ją przeskoczyć prócz Fluttershy. Choć przeszkoda jest długości kucyka, to pegaz jest stanie ją pokonać tylko dzięki przyjaciółkom. Następnie bohaterki przechodzą przez miejsce zagrożone lawinami. I tam Fluttershy powoduje kolejne kłopoty. Gdy opadający liść spada na jej grzbiet, zaczyna krzyczeć i ściąga na kucyki lawinę. Następnie bohaterki są zmuszone do pokonania ogromnej góry, która właśnie się ukształtowała przez spadające głazy oraz ziemię. Po tych wszystkich przeciwnościach kucyki docierają na miejsce. Początkowo Twilight postanawia iść do jaskini wraz z Fluttershy, aby przekonać smoka do opuszczenia Equestrii, lecz pegaz nie chce iść i wyznaje prawdę, iżnie wejdzie do groty, ponieważ boi się smoków. W związku z tym, Twi postanawia samodzielnie załatwić tę sytuację dyplomatycznie, ale smok ją ignoruje. Następnie Rarity próbuje go przekonać komplementami, lecz gdy wspomina o klejnotach, smok wygania ją z jaskini. Jako kolejna idzie Pinkie Pie w kostiumie składającym się z balonów, pudełka od prezentu, płetw oraz okularów, ale i to kończy się porażką. Rainbow, widząc wszystkie niepowodzenia, błyskawicznie leci do jaskini i kopie smoka w podbródek. Stwór wpada w szał i wyrzuca pegaza z groty, po czym atakuje całą resztę poza jaskinią. Smok w swoim szale ogłusza bohaterki i niszczy kamień, za którym chowa się Fluttershy. Pegaz, widząc leżące i bezbronne przyjaciółki, nabiera odwagi, po czym leci wprost na smoka, krzycząc na niego za jego zachowanie. Ten próbuje się usprawiedliwić, będąc sprowokowanym przez Rainbow, za co Fluttershy go przeprasza i prosi, aby opuścił ich krainę. Smok się zgadza i odlatuje ze swojej jamy. Po powrocie do Ponyville Twilight pisze list do Księżniczki Celestii z informacją o wykonaniu zadania i z morałem wyniesionym z wyprawy. Po tym Applejack woła bohaterkę, ponieważ Rainbow jest bliska pobicia rekordu podbijania piłki. Gdy pegaz dolicza do ostatnich podbić, Pinkie naśladuje ryk smoka, strasząc bohaterkę. Następnie, gdy Fluttershy chce się pochwalić swą odwagą przed Rainbow, na jej grzbiet spada liść, a ona zamiera ze strachu. Wszystkie bohaterki śmieją się z reakcji pegaza i na tym kończy się odcinek.

Fabuła

Przed domem Fluttershy

Karmienie zwierząt

Odcinek zaczyna się za dnia przed domem Fluttershy. Jest tam owa bohaterka i stojąc na mostku, stanowiącym część ścieżki do jej chatki, grzebie w koszyku piknikowym położonym na ziemi. Wokół niej zebrało się mnóstwo zwierząt - głównie króliki, lecz także wiewiórki. Fluttershy znajdując szukany przedmiot, bierze go i zeskakuje z mostku do płytkiego potoku znajdującego się pod nią. Jest tam norka dwójki fretek, a przed nim znajduje się mały pomost. Fluttershy podchodzi do pomostu oraz wyrzuca dwie ryby na ów platformę. W tym czasie, oba zwierzątka wychodzą ze swojej nory, aby wziąć podany posiłek. Bohaterka widząc zadowolenie fretek, patrzy na nie z uśmiechem. Po chwili pegaz w blasku słońca podlatuje ku koronie drzewa, gdzie siedzi trójka, kolorowych, małych ptaszków oraz w ustach trzyma i dla nich posiłek - robaki. Następnie bohaterka podrzuca im owe ich jedzenie, a one zjadają je całości. Fluttershy będąc lekko obrzydzona wykonaną czynnością, dwukrotnie spluwa posmak robaków, po czym z radością spogląda na ptaki, a na jej twarzy pojawiają się rumieńce. Po chwili bohaterka zlatuje na ziemie do swojego ulubionego zwierzaka - królika Angela. Wspomniany pupil pegaza siedzi w swojej chatce i łakomie zjada marchewkę. Chatka jest średniej wielkości, jest umieszczona na drewnianej podstawie, przez co znajduje się tam kładka, ułatwiająca dostanie się tam. Domek ma również wysoki dach oraz drewnianą pokolorowaną marchewkę znajdującą się nad wejściem.

Gdy królik wciąż łakomie zajada się swoim posiłkiem, Fluttershy z troską oznajmia mu:

”

Nie za prędko Angel, mój króliczku, żeby cię brzuch nie rozbolał.

Królik przełyka ogromny kawałek marchewki, po czym dotknięty słowami pegaza, obraża się, odrzucając warzywo na bok i strzepuje brud ze swoich łapek.

Bohaterka dziwi się decyzją swojego pupila oraz zaznacza, że zjadł on zdecydowanie za mało, aniżeli powinien. W tym czasie Angel, zaczyna odbiegać skocznym krokiem od swojej chatki i pegaza. Fluttershy zauważając czyn zwierzaka, bierze marchewkę w usta i leci za nim, mówiąc przy tym, że nie nastała jeszcze pora na zabawę.

Czarne kłęby dymu

"Jeden mały kęs? Tak ładnie proszę."

Po krótkim czasie bohaterka dogania ów królika oraz zagradza mu drogę. Następnie rzuca mu marchewkę i oznajmia, iż rozumie jego chęć do zabaw, lecz byłaby usatysfakcjonowana, gdyby jedynie wziął jeszcze trzy kęsy. Angel nie zgadza się na propozycje oraz odmawia kolejnej dotyczącej dwóch kęsów. Następnie pegaz podsuwa mu warzywo, ponownie prosząc o tym razem jeden kęs dodając przy tym, że bardzo ładnie prosi. Jednak królikowi nie przypadają prośby bohaterki i odkopuje marchewkę, po czym odchodzi skocznym krokiem. Pegaz zawiedziony nieudaną próbą, kładzie głowę na ziemi i wzdycha. Nagle do Fluttershy dobiega cichy kaszel Angel'a. Bohaterka natychmiast reaguje i podbiega do królika. Ów zwierzak siedzi i wpatruje się w niebo, podczas gdy pegaz pyta się go, czy dobrze się czuje. Królik ponownie kaszle, a bohaterka zadaje pytanie, czy to przez kawałek marchewki, który być może utknęła w jego gardle. Następnie zwierzak znowu powtarza czynność i z poirytowaniem spogląda na Fluttershy, która pyta go, czy to oznacza, że chce mu się pić. Jednak Angel uprzednio stukając się w głowę, zaczyna kaszleć bardzo głośno, po czym podnosi głowę pegaza i wskazuje drugą łapką ku niebu. Wtem Fluttershy zauważa ogromne, czarne kłęby dymu. Najwięcej mrocznych chmur znajduje się tuż na górą będącą daleko stąd.

Jednak pomimo odległości, czarne kłęby dymu docierają już nad Ponyville. Bohaterka widząc to wyciąga wnioski:

”

A może to przez ten wielki czarny kłąb dymu?

Nagle pegaz dostaje marchewką w tył głowy rzuconą przez Angela. Królik stoi z założonymi łapkami i jest niezadowolony z braku spostrzegawczości pegaza. Fluttershy po zachowaniu zwierzaka zgaduje, że właśnie o to mu chodziło.

W parku

Próba zaalarmowania

"Pomocy. Na pomoc."

Z każdą chwilą coraz większe kłęby dymu zbliżają się do Ponyville, a nieświadome tego kucyki nie zwracają na to uwagi. Berry Punch śpi na trawie, Shoeshine wraz z Cherry Berry spacerując po dróżce oraz rozmawiają ze sobą, jak i Minuette oraz Twinkleshine. Niedaleko ich także konwersacje prowadzi Daisy z Goldengrape'em, a także przez środek przebiegają trzy małe kucyki. Nagle z jednej ze ścieżek, wybiega zmartwiona Fluttershy, która swoim cichym głosikiem próbuje ostrzec kucyki przed podejrzanym kłębem dymu. Choć prosi wszystkich o uwagę oraz pomoc, nikt jej nie słyszy, ponieważ ów pegaz jest zagłuszany przez rozmowy kucyków. Bohaterka więc biegnie dalej i mijając fontannę, próbuje zwrócić na niebezpieczeństwo, lecz nikt jej nadal nie słucha. Jednak Fluttershy nie daje za wygraną oraz nadal stara się przestrzec kucyki mówiąc, że widziała przed chwilą paskudną i czarną chmurę dymu. Nagle, gdy bohaterka oznajmia, iż kłąb jest coraz bliżej, w stronę jej głową leci czerwona piłka z białymi gwiazdkami. Pegaz kuca, aby uniknąć zderzenia piłką oraz krzyczy przy tym, a sam przedmiot zaczyna spadać prosto ku ziemi. Niespodziewanie za ową rzeczą błyskawicznie przypędza Rainbow Dash i odbija ją głową. Rainbow nadal podbijając piłkę, oznajmia Fluttershy, aby się nie bała, ponieważ to tylko ona "przyszła rekordzistka Equestrii w odbijaniu piłki". Przy tym bohaterka robi trik w odbijaniu, lecz ponownie wraca do poprzedniej metody. Następnie do towarzystwa dołącza się Pinkie Pie, która wpatruje się w przyszłą rekordzistkę. Po chwili Rainbow kontynuuje liczenie liczby odbić i gdy dolicza do dwustu siedem, Pinkie oznajmia:

"Dwieście sześć, dwieście siedem..."

”

Rekord! Koniecznie należy to uczcić.

Gdy wielkie, czarne kłęby dymu zbliżają się do Ponyville, Fluttershy mówi, iż nie jest to najlepsza pora na jej świętowanie, a lepszą czynności byłaby panika. Następnie, pegaz chcę oznajmić, co trzeba zrobić, lecz przerywa jej Pinkie, która entuzjastycznie oznajmia, że potrzebne są im balony dla każdego kucyka w Ponyville. Po chwili bohaterka swoim skocznym ruchem oddala się od reszty, a Fluttershy biegnie za nią, próbując wytłumaczyć jej powód swoich zmartwień. Będąc tuż za Pinkie, pegaz wyjaśnia, że widział dym, a przecież tam gdzie on jest, tam się pali. Nagle kucyk się zatrzymuje, a pegaz z impetem uderza o niego nie dokończając swych wytłumaczeń oraz kończąc je na "i". Fluttershy jest oszołomiona uderzeniem, a Pinkie zaczyna liczyć kucyki, którym ma podarować balonik, przy tym pomagając sobie kopytkiem, którym wskazuje na każdego z nich po kolei.

"Policzmy. Jeden, dwa, trzy... (...)"

Zaczyna liczyć od stojących obok Sprinkle Medley, następnie Daisy, Cloud Kicker, Cherry Berry, a skończyła na Lyrze Heartstrings i Soeshine, które siedzą na ławce. Gdy kucyk liczy każdego z nich, oni wpatrują się na nią ze zdziwieniem, nie wiedząc co robi. Tymczasem Rainbow wciąż odbija piłkę i dolicza już wyniku wynoszącego dwieście piętnaście, uśmiechnięta Pinkie dobiega do niej i szturcha ją kopytkiem, krzycząc przy tym "siedem", przez co pegaz zostaje zatrzymany w dalszym pobijaniu rekordu.

”

Dwieście trzynaście, dwieście czternaście, dwieście piętnaście...

"Pinkie Pie! Teraz muszę zacząć od nowa!"

Wtem piłka nie zostaje odbita przez pegaza, a uderza o ziemie i ląduje pod skrzydłem bohaterki. Następnie Rainbow krzycząc, oskarża przyjaciółkę o to, że przeszkodziła jej w biciu rekordu i musi teraz zaczynać od początku. Po chwili obok nich staje Fluttershy, która oznajmia, iż za niedługo i tak będą musieli zacząć wszystko od nowa w nowym miasteczku. W tej chwili Rainbow odlatuje od Pinkie, która zepsuła jej wynik. Wtem Fluttershy mówi, że ich miasto pewnie "za kilka chwil..." i nagle w tej chwili mowę przerywa jej przyjaciółka, która stojąc obok niej, krzyczy do Rainbow Dash, aby poczekała, po czym biegnie za nią. Wtem pegaz znowu musi się uporać z wyzwaniem, jakim jest zaalarmowanie kucyków.

Wyjaśnienia Twilight

Fluttershy nadal stara się ostrzec kucyki przed problemem, który zauważyła, lecz nikt nie może jej usłyszeć przez jej cichutki głosik. Nawet Minuette, Lyra Heartstrings czy Bon Bon, choć są zaledwie od niej o kilka kroków dalej, nie wspominając już Cherry Berry, czy Twinkleshine rozmawiającą z Golden Harvest, czy latającą Shoeshine i Cloud Kicker. Sielankową sytuacje, jaka trwa w parku, przerywa głośny głos Twilight mówiący:

”

Posłuchajcie!

Owa bohaterka stoi na środku małego mostku oraz ma na plecach Spike'a. Gdy na Twi jest już zwrócona cała uwaga tłumu stojącego tuż przed nią, zaczyna informować kucyki, iż na niebie Equestrii pojawiły się czarne kłęby dymu. Dzięki tej wiadomości wszystkie kucyki zwracają uwagę na mroczne chmury będące nad nimi. Gdy tłum ze zdziwieniem i niepokojem reaguje na kłęby dymu, Fluttershy skacząc znad tłumu, oznajmia, iż właśnie próbowała to wszystkim powiedzieć. Następnie Twilight znów zabiera głos i z zamkniętymi oczami uspokaja wszystkich, aby się nie martwili, ponieważ przed chwilą dostała list od Księżniczki Celestii, dzięki któremu dowiedziała się, że nie ma żadnego pożaru.

"To właśnie próbowałam wam..."

Pegaz stojąc za całym tłumem, doskonale słyszał wieści od swojej przyjaciółki i na tą wiadomość cieszy się, mówiąc "Och, całe szczęście.". Gdy Fluttershy raduje się z dobrej wiadomości, Twilight dopowiada, iż:

”

Ten dym pochodzi od smoka.

Pegaz słysząc te słowa, kamienieje i z niedowierzaniem oraz strachem powtarza słowa przyjaciółki "E... s-smoka?".

Planowanie ratunku

Narada w bibliotece

"Hę?"

Po jakimś czasie cała szóstka przyjaciółek zebrała się w bibliotece u Twilight. Niebo jest już zachmurzone czarnymi mrocznymi chmurami przez napływ kłębów dymu. Całą rozmowę zaczyna Applejack, która ze zdziwieniem pyta się Twilight jak to jest możliwe, że smok jest tutaj, po czym zadaje kolejne pytanie, skąd on się właściwie wziął i co robi w Equestrii. Twi stojąc między wieloma pergaminami i książkami, odkłada czytany tom z jednorożcem na okładce i krótko odpowiada, iż smok teraz drzemie, po czym rzuca oko na swoją biblioteczkę. Jej przyjaciółki zaskoczone tym faktem, ze zdziwieniem wpatrują się w Twilight, wydając pytające "Hę?". Następnie Twi pakując książki do swojej torby, kontynuuje, iż z listu, który dostała od Księżniczki Celestii wynika, że smok uciął sobie drzemkę, a chrapiąc, wypuszcza złowrogie kłęby dymu. Słysząc to, Pinkie obraca się ku dwóm swoim przyjaciółką oraz oznajmia ze zmartwieniem:

"Wiecie, całe szczęście że to dym, a nie ogień."

”

Powinien pójść do lekarza, bo to chyba nie jest normalne.

Po chwili Rarity robiąc z gracją krok do przodu, mówi, iż na szczęście jest to dym, a nie ogień, po czym pyta się Twilight, co mogą zrobić, aby zaradzić na ten problem. Nagle z powietrza odzywa się Rainbow Dash, oznajmiająca, iż ona ma doskonały plan, a każda z jej przyjaciółek zwraca na nią uwagę. Wyjaśnia, że przegonią stąd smoka i problem ustanie, po czym z napływu emocji krzycząc "A masz!" kopie drewniane popiersie przedstawiające kucyka ziemnego, stojące na środku biblioteki, na specyficznym stoliku. Twilight widząc, iż chwiejącą się statuetka jest w stanie się przewrócić, prędko poprawia ją swoją magią. Następnie jednorożec, patrząc na lecącą prosto w popiersie swoją przyjaciółkę, pośpiesznie je podnosi, a pegaz przelatuje tuż pod nim, po czym uderza w biblioteczkę, zrzucając parę książek na ziemie. Gdy Rainbow leży do góry kopytkami, jest oparta o półkę na książki i rusza parę razy ogonem. Po chwili podchodzi do niej Twilight mówiąca, iż muszą za wszelką cenę, przekonać smoka, aby drzemał sobie w innym miejscu. Następnie dodaje, iż Księżniczka Celestia wyznaczyła ich do tej misji i w żaden sposób nie mogą jej zawieść.

"Musimy przekonać go, żeby drzemał sobie gdzie indziej."

Tymczasem tuż za nią Rainbow Dash stoi na baczność, trzymając kopytko na czole oraz mając poważny wyraz twarzy. Na koniec Twilight oznajmia, że jeśli zawiodą, nieba Equestrii przesłonią kłęby dymu na co najmniej sto lat. Fluttershy słysząc te straszne wiadomości, wzdycha ze strachem. Rarity na słowa Twilight spogląda na Pinkie i ironicznie stwierdza:

”

Hmm, a podobno sen to samo zdrowie.

Twilight będąc już w całości spakowana, zamyka swoje torby i umieszcza je na swoich plecach, mówiąc przy tym, iż każda z nich teraz musi się przygotować do drogi, a może być to dość długa podróż, więc mają na to godzinę i za ten czas mają stawić się tutaj. Po chwili Rainbow Dash wzlatuje ku górze robiąc obrót i pyta się, czy wszystkie słyszały słowa Twilight. Następnie zlatuje pomiędzy zadowoloną Rarity oraz Pinkie i przytulając je, oznajmia, iż los Equestrii jest teraz w ich kopytkach. Następnie wciąż latając, pegaz chcąc im dodać werwy pyta ich, czy dadzą radę to zrobić. Applejack, Pinkie Pie oraz Rarity stają na tylnych kopytkach, a ich odpowiedź jest jedno głośnia - każda z nich chce pomóc uratować Equestrię przed tym zagrożeniem. Następnie cała czwórka kucyków wychodzi z pośpiechem z biblioteki, aby przygotować się do podróży. Jedynie Fluttershy niepewna decyzji przyjaciółek stoi przed wyjściem z domu Twilight. Pegaz cichutko pod nosem mówi, "Ech, no nie wiem...".

Przygotowania do podróży

"Raaa!"

Pierwsza do swojego domu dociera Rainbow Dash. Jej zbudowana z chmur posiadłość jest w powietrzu, więc tuż nad nią znajdują się kłęby mrocznego dymu. Rainbow ląduje na kawałku chmurki będącej tuż przed jej tęczowym stawem, w którym od lewej strony zaczynają się ciepłe kolory, na prawej kończą zimne. Pegaz zamacza tam swoje kopytka, po czym ma na nich kolor czerwony, żółty i zielony. Następnie maluje sobie ów tęczą paski pod oczami, które przypominają malunki bojowe. Na koniec pegaz przybiera pewną siebie minę i uprzednio warcząc staje w groźnej pozie. Tymczasem na farmie Sweet Apple, Applejack przygotowuje się do podróży. Nad jej posesją również pojawiają się kłęby dymu. Jej rodzina pomaga jej się spakować, aby miała wszystko , co potrzebne w czasie podróży. Apple Bloom wkłada do zielonego plecaka siostry z rysunkiem jabłka oraz kolejny sok jabłkowy, których i tak już wielka ilość znajduje się już torbach. Następnie Babcia Smith zamyka pełne prowiantu sakwy swymi zębami. Na koniec Big Macintosh z trudem podnosi ciężki plecak i kładzie go na plecy siostry, która gotowa i wyprostowana czeka na torby.

"Jaaa!"

Początkowo bohaterka ku jej zdziwieniu lekko załamuje się pod ich ciężarem, lecz natychmiast się prostuje, po czym z werwą skacze ku niebu z motywacyjnym krzykiem. W tym czasie w Cukrowym Kąciku Pinkie Pie będąc już przygotowana, wyskakuje przed drzwi z uśmiechem i torbami założonymi na plecach, na których znajduje się jej znaczek. Bohaterka ma na sobie również czerwone okulary z fioletowymi soczewkami. Gdy kucyk stoi przed drzwiami Cukrowego Kącika, jej plecak nagle się otwiera, a z niego wylatują kolorowe balony. Niektóre spadają na ziemie wokół niej, a niektóre na jej grzywę, czy ogon. Pinkie widząc tę sytuacje, chichoczę się z niej przez krótką chwilkę. Po chwili jednak bohaterka zdaje sobie sprawę, że ma wyglądać groźnie, więc poprawia się i zaczyna warczeć oraz przybiera odpowiednią pozę.

"Grrr!"

”

Uch, to znaczy, grrr!

Tymczasem nad Butikiem Karuzela kłęby dymu również przesłaniają niebo. Za to w nim Rarity przygotowuje się do wyprawy, która już za niedługo się zacznie. Przenosi ona swój różowy plecak z diamentem na wierzchu.

"Oooch! Znacznie lepiej!"

Sam jednorożec ma na głowie wojskowy hełm w różnych kolorach zieleni oraz przyczepionymi gałązkami. Jednak gdy bohaterka spogląda w lustro, przechodząc obok niego odkłada prędko bagaże i patrzy ponownie w swoje odbicie. Po ponownym rozważeniu stroju Rarity wydaje z siebie krótkie "Uch", ponieważ jest zdegustowana wyborem nakrycia głowy. Po chwili w mgnieniu oka zmienia hełm na kapelusz w podobnych barwach z czerwonym kwiatem oraz różowym piórem. Bohaterka po krótkim przeglądnięciu stwierdza, iż wygląda teraz znacznie lepiej, po czym krzyczy ochoczo "Naprzód!". Na koniec ze swojego domku wychodzi Fluttershy. Jest ona cała ubrana w rzeczy, które będą w stanie ją uchronić przed wszelkimi uszkodzeniami. Ma na głowie niebieski kask z jednorożcem na boku, skórzany napierśnik, jedno fioletowe koło ratunkowe na plecach oraz po czterech, małych kółeczkach na każdym z kopytku. Nagle drzwi za bohaterką się zamykają, a ona będąc przestraszona tym faktem, odskakuje od wejścia. Po chwili każdy z kucyków jest na kolorowych tłach w swoich pozach, która z kolei jest na czarnym kłębie dymu. Wtem Applejack oznajmia wszystkim:

Pisk!

”

Ruszajmy!

Na to hasło każdy z wyjątkiem Fluttershy rusza na spotkanie przy bibliotece. Owa stojąca bohaterka z niepewnością pyta się, czy może jednak nie ruszać w wyprawę, przy czym kuli się na ziemi dygocząc i jęcząc ze strachu.

Spotkanie przy bibliotece

Końcowe wyjaśnienia

"Smok ukrywa się w jaskini na samym szczycie."

Po jakimś czasie cała szóstka przyjaciółek jest obecna pod biblioteką w wyznaczonym czasie. Na niebie coraz więcej zbiera się kłębów dymu, które je przesłaniają. W rzędzie pod biblioteką na baczność stoi Pinkie, Rarity, Applejack i Rainbow Dash. Każda z nich prócz Pinkie z dumą patrzy przed siebie. Po chwili przechodzi tuż przed nimi Twilight, tłumacząc plan działania. Bohaterka wyjaśnia, iż wybrała najkrótszą trasę do miejsca, z którego powstaje dym, lecz nawet i tak muszą utrzymać dobre tempo, aby dotrzeć na górę przed zmrokiem. Tymczasem zza Pinkie wychodzi Fluttershy, która z przerażeniem spogląda na Twi, powoli powtarzając miejsce, do którego się udają. Twilight stając na tle góry, wskazuje na nią kopytkiem, że właśnie stamtąd pochodzi dym oraz oznajmia, iż smok znajduje się w jaskini na jego szczycie. Applejack patrząc na szczyt tego miejsca, mówi, iż tam musi być dość zimno. W tym czasie Rainbow Dash, słuchając słów przyjaciółki, odpowiada jej z oczywistością w głosie:

"Haha, no tak, w tym będzie ci znacznie cieplej."

”

No pewnie, że zimno. Im wyżej w górach, tym robi się zimniej.

Rarity słysząc to, oznajmia z zadowoleniem w głosie, iż ma wielkie szczęście, ponieważ wzięła ze sobą szalik, po czym wyciąga go z plecaka. Pinkie Pie widząc powiewający na wietrze szalik w dwóch barwach różu, mówi, że jest bardzo śliczny. Gdy jednorożec ubrał szalik, prezentuje się w nim, na co Fluttershy spogląda z lekkim zdziwieniem, a Rainbow od razu śmieje się z jej pomysłu, ironicznie mówiąc, że z pewnością dzięki temu będzie jej znacznie cieplej w górach.

Prośba Fluttershy

"Aha. Tak, tędy też można."

W czasie zgryźliwości Rainbow, Fluttershy spogląda z niepewnością i strachem na górę, na którą za niedługo będą musieli się wspiąć. Po chwili wpatrywania się w ów miejsce pegaz przełyka ślinę, po czym spogląda na Twilight, która właśnie wyciąga swoją magią mapę pobliskich miejsc. Jest na niej między innymi Canterlot, Ponyville z rzeką je opływającą oraz owa górą, na którą zamierzają wejść. Jednorożec co chwile zerka na mapę i widok przed nią, chcąc zobrazować sobie, gdzie się znajdują miejsca zaznaczone na mapie. W tym czasie podchodzi do niej Fluttershy, która przeprasza swoją przyjaciółkę i daję jej znać, aby jej wysłuchała. Następnie pegaz dodaje, iż w całości zdaje sobie sprawę z tego, że jest ona zajęta. Twi będąc stale wpatrzona w mapę, odpowiada na to jedynie krótkim "Aha.", po czym mówi do siebie, iż tędy też można przejść. Jednak Fluttershy chcąc nadal porozmawiać z Twilight, pojawia się z drugiej strony za nią oznajmiając, że "Gdybym mogła jednak się...". Niestety to nie pomogło, a Twilight nadal jest zajęta szukaniem odpowiedniej trasy. Odpowiada ponownie krótkim "Aha", po czym mówi, iż to miejsce lepiej ominąć. W końcu Fluttershy nieśmiało wyjaśnia Twi, że myślała już dużo o tym i sądzi, iż powinna zostać tutaj w Ponyville. Twilight stale będąc zaczytaną w zwoju z mapą, ponownie nie odrywając nawet od niego wzroku odpowiada krótkim "Aha". Pegaz będąc zadowolony z pozwolenia przyjaciółki, idzie spod biblioteki dziękując i dopowiadając, że zostanie na miejscu.

Jednak po chwili Twilight zdaje sobie sprawę z tego, co mówiła jej przyjaciółka i prosi ją, aby zaczekała, po czym oznajmia, iż musi wraz z nimi iść, ponieważ:

”

Masz kontakt z dzikimi zwierzętami. To się może przydać.

Pegaz na to odpowiada, iż chyba nie może iść. Jednak Twilight zgadując, w czym tkwi problem, zapewnia Fluttershy, aby się nie bała o swoje zwierzątka, ponieważ Spike powiedział, iż chętnie się nimi zajmie.

"Może... ale... ale"

Nagle do pegaza podchodzi Spike, który ma wiewiórkę i ptaszka na ręce, a wokół niego stoi fretka, królik oraz myszy. W tej chwili Spike z wielką pewnością siebie oznajmia, iż Fluttershy może na niego liczyć. Nagle na jego głowę, wchodzi Angel i złośliwie wielokrotnie tupie go. Zachowanie królika powoduje fakt, iż smok zaczyna się ruszać oraz wszystkie zwierzęta, jakie są wokół niego, spłoszone uciekają na wszystkie strony. Spike widząc pędzące zwierzęta, patrzy na każde z nich i każe im stać, lecz to nie działa i bohater jest zmuszony pobiec za jedną z grup uciekających zwierzaków. Fluttershy ze zmartwieniem wpatruje się w całą tę sytuacje, bojąc się o swoje pupilki. Gdy Twilight stojąc tuż obok, chowa już mapę, znając już dobrze drogę, którą mają iść, pegaz oznajmia, iż boi się tego, że Spike nie będzie jednak wystarczająco dobrym zastępstwem. Następnie ponownie chce poprosić Twilight o zostanie w Ponyville, lecz jednorożec odchodzi od niej, nie zwracając uwagi na jej słowa. Fluttershy będąc tym przerażona, powtarza dwukrotnie "ale", po czym piszczy ze strachem przed podróżą.

Ku górze zagrożenia

"Ona boi się własnego cienia! Będzie spowalniała wyprawę."

Po chwili, gdy Twilight odeszła od Fluttershy podlatuje do niej Rainbow Dash. Pegaz dyskretnie pyta się, zakrywając usta kopytkiem, czy Twi jest pewna, zabrania ze sobą Fluttershy. Następnie Rainbow oznajmia, iż ten pegaz boi się nawet własnego cienia, więc z pewnością będzie spowalniał wyprawę. Wtem Rainbow Dash ląduje, a Twilight wyjaśnia, że to pewnie przez to się ona trochę denerwuje, po czym zapewnia, iż w podróży na pewno będzie wszystko dobrze. Nagle oba kucyki słyszą krzyk swojej przyjaciółki, więc natychmiast obracają w jej stronę. Wtedy też widzą powód wrzasku pegaza. Fluttershy stoi i na widok swojego cienia piszczy oraz odpycha go kopytkami. W końcu, gdy pegaz zauważa, że nie da sobie rady, skacze w krzaki oraz zostawia sobie pustą przestrzeń, przez którą ze strachem patrzy na wszystkie strony. Twilight i Rainbow będąc świadkami tego zdarzenia, są lekko zdziwione, a w dodatku pegaz spogląda na jednorożca z niezadowoleniem, ponieważ nie jest pewna tego, czy jest to dobra decyzja. Po chwili Twi zwraca się do reszty swoich przyjaciółek, które stojąc tuż obok, zajmują się czymś, aby przeczekać czas przed podróżą. Applejack w tym czasie poprawia kapelusz, Rarity fryzurę, a Pinkie pompuje zielony balon. Twilight oznajmia im:

Nie... nie...!

”

No dobrze, to... w drogę!

Na słowa jednorożca trójka bohaterek rzuca się biegiem, a Pinkie swoim skocznym ruchem dotrzymuje im kroku. Każda z nich biegnie prosto w stronę Fluttershy, która z zamurowana patrzy z przerażeniem na swoje przyjaciółki. Nie chcąc iść na wyprawę, krzyczy dwukrotnie "Ale", lecz mimo tego kucyki ją podnoszą i trzymając ją, zaczynają biec. Gdy przyjaciółki biegną w stronę mrocznych chmur, wokół nich tworzy się szary dym, a widać z niego jedynie ogony Pinkie, Applejack i Rarity oraz Fluttershy piszczącą ze strachu.

Podróż na szczyt góry

U podnóży góry

Ze szczytu góry, dym ciągle napływa w coraz większych ilościach w stronę Ponyville. Nad samym wzniesieniem stale utrzymują się czarne chmury przesłaniające promienie słoneczne. Nagle rozlega się głośnie chrapnięcie, przez które większy kłąb zaczyna poruszać się w stronę miasteczka kucyków. Po jakimś czasie szóstka przyjaciółek dochodzi pod podnóże gór. Każda z nich słysząc donośnie chrapnięcie, spoglądają ze zdziwieniem na szczyt góry. Jedynie Fluttershy bojąc się tego dźwięku, jak i świadomości tego, kto go wydał, chowa się za Applejack piszcząc dodatkowo przy tym. Rainbow Dash będąc zadziwiona głośnym jednorazowym hałasem, pyta się swoich przyjaciółek, co to było. Twilight mając pewność co do odpowiedzi na to pytanie, wyjaśnia:

”

Tak właśnie brzmi chrapanie smoka.

Niezadowolona Rainbow

Po chwili zza Applejack wychyla się Fluttershy, która powoli przesuwając wzrok na szczyt góry, oznajmia, że jest to bardzo wysoko. Bohaterka widzi jak z ogromnej góry, wylatują czarne kłęby dymu, będące tak wielkim niebezpieczeństwem. Nagle Rainbow Dash wzlatuje nad bohaterkę i wyjaśnia jej, że w końcu jest to góra, więc musi być wysoka. Następnie pegaz oznajmia, iż poleci tam i wszystko sprawdzi. Jednak zatrzymuje ją Applejack, która łapiąc zębami za jej ogon, ściąga ją do niżu. Kiedy pegaz opanowuje swoją werwę, kucyk każe jej zaczekać, po czym tłumaczy, iż uważa, że lepszym pomysłem będzie, jak wejdą tam razem co usprawiedliwia faktem większego bezpieczeństwa, gdy będą razem w grupie. Reszta przyjaciółek popiera zdanie Applejack uśmiechem i delikatnym kiwaniem głowy. Rainbow Dash widząc jednogłośny głos w trzymaniu się razem, zakładając kopytka, zgadza się na to z niezadowoleniem.

Wspinaczka po klifie

Po jakimś czasie bohaterki zaczęły wspinać się na górę skrótem, który prowadzi przez stromy klif. Rainbow Dash będąc nadal niezadowolona z decyzji swoich przyjaciółek, wzlatuje ku górze z tempem swoich przyjaciółek. Na samym początku eskadry jest Applejack skupiona na bieżącej czynności. Za nią jest Pinkie będąca szczęśliwa z wszelakich powodów. Jako trzecia idzie Rarity, a jako ostatnia Twilight, która poza samym wchodzeniem na szczyt góry, przegląda mapę, aby się upewnić, czy podążają właściwą drogą. Podczas wspinaczki, aby nie było nudno, kucyki rozmawiają między sobą. Rarity zaczyna rozmowę, mówiąc, iż niegdyś słyszała, że jedyną rzeczą błyszczącą bardziej niż łuska smoka są klejnoty, z których budują swoje gniazda. Następnie wpada na pomysł, aby przy okazji ich misji przekonać go, by odstąpił jej kilka skarbów, choć nie jest pewna tego, czy jej się uda. Pinkie po wysłuchaniu słów Rarity zatrzymuje się i próbując udawać smoka, mówi:

”

Witaj u mnie w jaskini Rarity, poczęstuj się brylantem.

Kończąc swoją żartobliwą wypowiedź, warczy na podobieństwo zwierza. Rarity początkowo myśli, że jest to zgryźliwa uwaga, lecz przy warknięciu Pinkie dochodzi do wniosku, że jest to komiczne i zaczyna się śmiać, jak i autorka żartu, Applejack i Rainbow Dash. Jednak Twilight nie śmieszy żart przyjaciółki i jako jedyna idzie nadal do przodu, przez co jest teraz na samym czele grupy. Przy tym również z niezadowoleniem zwraca uwagę przyjaciółką, iż nie ma teraz pory na żarty. Następnie bohaterka nadal idąc, przekręca głowę lekko w lewo i zwraca się do Fluttershy, pytając, iż skoro ona bardzo dobrze się zna na dzikich zwierzętach, to czy może powiedzieć, jaki będzie ten smok. Jednak jednorożec nie słyszy żadnej odpowiedzi. Wtem obraca się za siebie i ponownie powtarza imię pegaza, szukając go przy tym wzrokiem. Na to każda z bohaterek również obraca się za siebie, zdając sobie sprawę, że Fluttershy nie ma nigdzie w pobliżu. Rainbow Dash będąc poirytowana, patrzy za siebie i krzycząc pyta się jej:

”

Hej, a ty na co czekasz? Na zaproszenie?

Tymczasem Fluttershy wychyla głowę zza krzaków znajdujących się na samym dole. Pinkie słysząc słowa Rainbow, oznajmia, iż tak się składa, że ma jedno zaproszenie w torbie. Kucyk w mgnieniu oka wyjmuje wspomniany przedmiot, lecz nagle z jej torby, wylatuje cała reszta jej rzeczy: konfetti, balony i serpentyny. Ten wybuch przeraził Pinkie i Rainbow, a Rarity to aż tak nie przejęło. Po chwili Rainbow mając serpentynę na głowie, jak i Rarity, spogląda z irytacją na kucyka. Fluttershy powoli i ze strachem tłumaczy, że jej zachowanie jest spowodowane faktem bardzo stromego podłoża. Jednak Rainbow będąc stale zdenerwowana zachowaniem pegaza tłumaczy, iż jest to urwisko, więc tak musi być.

Następnie bohaterka pyta się z przekąsem Fluttershy, czy nie mogłaby na przykład wznieść się w powietrze. Pinkie słysząc pomysł Rainbow, zachęca przyjaciółkę, aby wzleciała w powietrze, bo na pewno to umie. Na koniec dodaje, aby zamachała skrzydłami, przy czym prędko macha kopytkiem. Fluttershy po zachętach przyjaciółki zgadza się na propozycje. Pegaz z trudem zaczyna wznosić się ku niebu, lecz mimo tego jest coraz wyżej. Nagle, gdy wszyscy myśleli, że wszystko pójdzie dobrze, smok ponownie warczy, a bohaterka będąc przerażona tym faktem, piszczy i ze strachem wpatruje się ku szczytu góry. Mimo woli skrzydła Fluttershy przestają machać oraz w mgnieniu oka zaczynają znów przylegać do tułowia. Bohaterka wiedząc, że już nie lata, w panice macha kopytkami, lecz to nie pomaga, a ona spada prosto ku krzakom na dole. Po chwili, gdy pegaz z impetem uderza o ziemie. Rainbow Dash będąc załamana zdolnościami swojej przyjaciółki, uderza się kopytkami o twarz wzdychając przy tym.

Rozdzielenie się

"Sprawdzę jak przeprowadzić ją dookoła góry inną drogą."

Fluttershy po wyjściu z krzaków próbuje za wszelką cenę rozprostować skrzydła, lecz nie udaje jej się tego zrobić. Twilight widząc, ile cennego czasu poświęcają na czekanie na pegaza, oznajmia, iż teraz tylko marnują czas. Applejack również patrzy na Fluttershy, lecz chcąc jakoś zaradzić na tę sytuację, sięga zębami po mapę jednorożca, która wystaje jej z plecaka. Twi zdziwiona zachowaniem przyjaciółki pyta ją co ona właściwie robi. Applejack przeglądając mapę i trzymając na niej kopytko, wyjaśnia, iż sprawdza, jak może przeprowadzić Fluttershy dookoła góry inną drogą. Rainbow Dash słysząc słowa swej przyjaciółki, mówi, że to zajmie im z milion godzin. Tymczasem Applejack skacze z urwiska i zjeżdżając po nim, w prędki sposób dostaje się do podnóży gór. Pod koniec swego zjazdu skacze w stronę pegaza i w tej chwili rozbrzmiewa głośne chrapnięcie smoka. Fluttershy słysząc ten przerażający dźwięk, sztywnieje ze strachu, po czym przewraca się na plecy, wydając przy tym dźwięk przestraszonej kozy. Applejack na chwile rzucając oko na przerażonego pegaza, spogląda na Twilight i zapewnia ją, aby się nie martwiła, bo będą na miejscu za dwa stuknięcia kopytem. Twi zgadza się na to, po czym patrzy na coraz większe ilości czarnych kłębów dymu zmierzających prosto na Equestrie. Po jakimś czasie czwórka bohaterek czeka z niecierpliwością na Applejack i Fluttershy, które poszły drogą wokół góry. Każda z nich się czymś zajmuje na ten czas. Rarity wraz z Pinkie grają w kółko i krzyżyk. Gdy różowy kucyk swoim nosem rysuje trzecie kółko w jednej linii, co oznacza, że wygrywa krzyczy z entuzjazmem "Juhu", po czym dodaje, iż znów zwyciężyła.

Plik:S01E07 Kółko i krzyżyk.png

Pinkie mając ubrudzony nos ziemią, z uśmiechem na twarzy cieszy się ze zdarzenia. Rarity będąc lekko sfrustrowana porażkami, oznajmia i następnie proponuje:

”

Uch, trzydziesty piąty raz z rzędu! Gramy do siedemdziesięciu jeden?

"Mówiłam, że to im zajmie milion godzin."

Tuż obok nich spaceruje z niecierpliwością Twilight, a nad nią lata Rainbow, która również pragnie przyjścia reszty kompanek. Nagle każda z przyjaciółek słyszy sapanie, więc oglądają się w miejsce skąd ten dźwięk pochodzi. Wtem zza skały wychodzi wycieńczona i zaspana Applejack, która ciągnąc Fluttershy za ogon, mówi powoli oraz z przerwami "Udało. Nam. Się.", po czym pada na ziemie ze zmęczenia. Okazuje się, że kucyk musiał ciągnąć skamieniałą kompankę przez całą drogę na górę, ponieważ pegaz do tego czasu ma traumę spowodowaną chrapnięciem smoka, przez co leży z kopytami skierowanymi ku górze. Rainbow będąc znudzona, unosi się na ziemią tuż obok Twilight kopytkami do góry i oznajmia jej z niezadowoleniem, iż mówiła, że zajmie im to milion godzin. Twi zdając sobie z tego sprawę, ze smutnym wyrazem twarzy spogląda na pegaza.

Tylko skok, lot i już!

Po jakimś czasie szóstka przyjaciółek wraca do marszu w dalszą drogą prowadzącą na szczyt góry. W tej chwili podróżują ścieżką, mającą po jednej stronie rozciągającą się górę, a po drugiej stromą przepaść na sam dół. Na samym końcu grupy idzie Applejack, zmuszona ciągłym przesuwaniem Fluttershy, która nie robi ani jednego kroku naprzód. Przed nimi idzie spokojnie Pinkie Pie, na niebie lata Rainbow Dash. Jako druga maszeruje Rarity. Na samym czele grupy idzie Twilight, która mając mapę przed oczami, prowadzi resztę kucyków właściwą drogą. Po chwili jednorożec chowa pergamin do sakwy, po czym spogląda na widok przed sobą wraz z Pinkie i Rarity. Przed nimi rozciąga się przepaść w dół, którą niezwłocznie muszą pokonać. Nagle tuż za nimi do biegu rzuca się Rainbow Dash i skacze nad przeszkodą. Bohaterka z łatwością oraz przyjemnością dostaje się na drugą stronę drogi dzieloną przez ową przepaść. Następnie do pegaza, doskakuje Rarity oraz Twilight, dla których ta przeszkoda również nie jest wyzwaniem. Po chwili wszyscy prócz Fluttershy przeskakują nad przepaścią.

"Twoja kolej Fluttershy!"

Ów pegaz przełyka ze strachu ślinę i spogląda na swoje przyjaciółki. Każda z nich uśmiecha się do bohaterki, prócz Rainbow, która jest niezadowolona z niej. Twilight chcąc zachęcić Fluttershy tłumaczy, iż teraz nastała jej kolej na skok. Jednak pegaz trzymając się kamienia i stojąc jak najdalej od przepaści, ze strachem oznajmia, iż to jest bardzo daleko. Twilight widząc przerażenie Fluttershy, prosi ją, aby dołączyła do nich, ponieważ muszą iść natychmiast w drogę, a i tak mają ogromne opóźnienie. Następnie Applejack łagodnym tonem namawia przyjaciółkę, aby jedynie spróbowała skoczyć. Pegaz wtem podchodzi do przepaści i zerkając na sam dół, zamierza coś powiedzieć, lecz nagle rozbrzmiewa dźwięk chrapania smoka. Fluttershy spłoszona przerażającym brzmieniem, kuli się na ścieżce, po czym drgając, odpowiada, że nie jest tego pewna. Applejack i Twilight będąc niezadowolone z zachowania pegaza, kiwają głową, wiedząc, iż ona sama tego nie przeskoczy. Nagle zza dwójki kucyków wychodzi Pinkie, która podnosząc kopytko, mówi:

"Ja..."

”

Nie ma się czego bać! Tylko skok lot i już!

Przy tym kucyk prezentuje jej jak ma to wyglądać i skacze na przepaścią do pegaza. Będąc obok przyjaciółki, Pinkie chcąc zachęcić ją do przeskoku, zaczyna śpiewać piosenkę "Hop Skip and Jump Song".

Tłumaczy w niej, iż nie w tym nic strasznego w skoku nad przepaścią, ponieważ wystarczy jedynie się ruszyć, powtarzając stale, że jest to "Tylko skok, lot i już.". Tymczasem reszta przyjaciółek stojąca po drugiej stronie przeszkody jest lekko załamana zachowaniem Fluttershy. Wtem Twilight oznajmia, iż nie mają na to tyle czasu, przy czym spogląda na niezadowoloną Rainbow Dash. Następnie Pinkie skacząc na urwiskiem, kontynuuje swoją piosenke mówiąc, że gdy ona tylko powie "hop" to skoczy i potem będzie leciała. Fluttershy cały czas patrząc na powtarzającą to czynność Pinkie, po chwili nabiera pewności, aby skoczyć, uśmiechając się przy tym. By to pokazać, pegaz oznajmia, że się zgadza i spróbuje przeskoczyć przepaść. Fluttershy podskakuje, machając skrzydłami i mówiąc podczas tego "skok". Applejack, Twilight i Rarity widząc dobry początek przyjaciółki, gratulują jej i mówią, iż jest już blisko.

Następnie pegaz skacze nad przepaścią, oznajmiając, że pora teraz na lot. Gdy Fluttershy podczas swojego "lotu" jest na środku przepaści, Twilight jej przypomina, by tylko nie spoglądnęła w dół. Jednak bohaterka słysząc tę uwagę, robi wprost przeciwną rzecz i patrzy w przeszkodę pod nią. Pegaz widząc rozciągającą się pod nią przestrzeń, ze strachem w głosie cichutko krzyczy i wyciągając przed siebie kopytka, zaczyna spadać. Nagle zdziwiona tym faktem bohaterka zaczepia się o coś wyciągniętymi kopytkami w wyniku czego ani trochę nie spada. Okazuje się, iż przepaść jest na tyle wąska , że Fluttershy jest w stanie utrzymać się pomiędzy obiema stronami. Rainbow Dash będąc wręcz załamana zachowaniem przyjaciółki, wzdycha przejeżdżając sobie kopytkiem po twarzy, po czym leci za pegaza, aby mu pomóc dostać się do nich.

Następnie bohaterka próbuje przepchnąć pegaza na drugą stronę przepaści, podczas gdy właśnie tam Pinkie i Rarity trzymają ją za kopytka, aby nie spadła. W końcu udaje im się przeprowadzić przyjaciółkę na właściwą stronę. Jednak przy tym oba pegazy się przewracają, przez co Rainbow leży w tej chwili pod Fluttershy. Owa nieśmiała bohaterka chcąc się jakoś wytłumaczyć z tego kłopotu, oznajmia:

”

Jednak zapomniałam skoczyć.

Lawina!

Szóstka przyjaciółek po poprzednim problemie ruszyły w dalszą drogę i w tej chwili w ciszy maszerują. Bohaterki po swej lewej stronie mają równie stromą przepaść prowadzącą na sam dół, jak wcześniej, a po swej prawej stale górująca nad nimi górę. Jak poprzednio, na samym czele grupy idzie Twilight, prowadząc całą resztę za sobą. Po chwili prawie szepcząc, oznajmia swym przyjaciółką, iż muszą tu być bardzo chicho, ponieważ według mapy, którą używają, ten obszar jest zagrożony lawinami, więc nawet niewielki hałas może ściągnąć na ich głowę "burzę skał". Przy tym ów jednorożec oraz Applejack rozglądają się ma szczyty górujących nad nimi stokami. Nagle piątka przyjaciółek się zatrzymuje, mając na twarzy zmartwione miny z powodu wspomnianego zagrożenia. Spośród nich Fluttershy będąc najbardziej przerażona tym faktem, powtarza powoli i jąkając "lawi...". Rainbow Dash wznosząc się powietrzu tuż nad pegazem, patrzy na niego z przekąsem, ponieważ widzi kolejną rzecz, jaką jej przyjaciółka się boi. Twilight słysząc Fluttershy, prędko ją ucisza z obawy przed owym zagrożeniem. Następnie wszyscy zaczynają cicho wędrować, rozglądając się przy tym na boki. Przez fakt, iż Rainbow jako jedyna z grupy lata, przypadkiem zawadza o gałąź pełną liści, w wyniku czego opadać zaczynają dwa małe listki.

Gdy cała reszta przechodzi pod częścią drzewa, jeden z zielonych liści spada na Fluttershy, która nie chcąc zrobić hałasu, nawet się skrada. Kiedy listek leciutko wylądował na bohaterce, ona w przypływie paniki staje na dwóch kopytach krzycząc:

”

LAWINA!

Applejack słysząc krzyk przyjaciółki, prędko podbiega do niej i zatyka jej usta kopytkiem. Następnie wszystkie kucyki się zatrzymują i wsłuchują się w echo krzyku pegaza. Ów dźwięk rozbrzmiewa coraz ciszej z każdą sekundą. Gdy już ledwo słychać echo każda z bohaterek oddycha z ulgą. Ku ich nieszczęściu, po chwili wszystkie nagle słyszą hałas spadających z górnych warstw skalnych przetaczających się ogromnych kamieni. Kiedy w uszach rozbrzmiewa jedynie dźwięk zwiastujący lawinę, bohaterki spoglądają na stoki, z których teraz zaczynają się osuwać malutkie kamyki. Twilight niepewnie oraz powoli cofa się z najbardziej niebezpiecznego obszaru ze strachem na twarzy. Nagle ze stoków zaczynają spadać coraz większe kamienie, a bohaterki wiedząc, że już się dzieje unikane zagrożenie krzyczą tym razem one "Lawina!". Po chwili ogromne skały zaczynają spadać wprost na każdą z nich. Twilight patrząc w górę na kamień lecący na nią, zmusza się do biegu i unika go. Na wszystkie strony biegają Rarity oraz Pinkie. Applejack za to wskakuje na dwa kamienie po kolei, które zagradzają jej drogę, a następnie zeskakuje na ziemie.

Nagle tuż przed jej oczami spada wielki głaz, a bohaterka zatrzymuje się tuż przed nim, aby w niego nie uderzyć. Za to Rainbow Dash latając, wymija wszystkie przeszkody nie mając z tym dużej trudności. Tymczasem Twilight nadal stara się omijać wszelkie kamienie biegnąc jak najprędzej przed siebie. Przez fakt, iż wokół jednorożca co chwila spada to kolejny kamień, krzyczy, że sama nie podoła temu zadaniu. Wtem z opresji wyciąga ją Applejack, która skacząc po kompankę, przesuwa ją w bezpieczne miejsce, chroniąc tym samym przed ogromnym głazem, który właśnie spadł na drodze, którą by podążała Twilight.

"Em, przepraszam"

Plik:S01E07 Twilight i Applejack po lawinie.png

"Mnie nie, dzięki tobie."

Po chwili, gdy lawina ustała bohaterki otrząsają się po niej. Każda z nich kaszle od nadmiaru dymu, jaki powstał przez ów zdarzenie. Przed nimi zawaliła się ogromna ilość głazów i ziemi, przez co zagradzają dalszą drogę. Po tym, jak każdy kucyk przestaje kaszleć, Applejack pyta się swoich kompanek, czy nic się im nie stało. Twilight przytulając się do swojej wybawczyni, odpowiada, iż nic jej nie jest dzięki właśnie jej pomocy. Wtem z masy ziemi wygrzebuje się Fluttershy, której się nic nie stało. Obok niej stoi dwójka jej przyjaciółek. Jedna z nich to Pinkie, która podskakuje, a druga to Rarity będąca ubrudzona ziemią. Nagle jednorożec strzepuje z siebie cały brud, który wędruje do jej kompanki. Pinkie będąc cała ubrudzona i nadal skacząc, oznajmia z wielkim zadowoleniem i entuzjazmem:

”

Juhu! Poproszę jeszcze raz!

Następnie Rarity oznajmia, iż właśnie na takie przypadki zawsze nosi przy sobie coś specjalnego, po czym wyjmuje z torby swój różowy szalik w paski. Po chwili jednorożec sobie przypomina, że chyba zapomniał wziąć ze sobą tiary, która pasuje do aktualnie noszonego dodatku. Wtem podlatuje do bohaterki Rainbow Dash, wyjaśniająca, iż według niej mają teraz większy kłopot niż brak dopasowanego akcesoria, przy czym wskazuje na ogromne ilości zawalonych głazów i ziemi na ich ścieżce na szczyt góry. Podczas gdy bohaterki spoglądają na nową przeszkodę w różnoraki sposób, Fluttershy przeprasza wszystkie za kłopot, który stworzyła. Applejack miło odpowiada, aby się tym nie przejmowała, ponieważ nie jest to żaden problem. Twilight potwierdza to i rzucając oko na przeszkodę przed nimi tłumaczy ze zmęczeniem w głosie:

"Emm, przepraszam."

”

(...) musimy po prostu, znów się wspiąć.

Następnie każda z nich zbiera się do kontynuowania wędrówki.

Dojście do celu

"To nie twoja wina."

Bohaterki zaczynają wspinać się po stromym, dopiero co powstałym wzgórzu. Większość z nich daje sobie z tym radę, prócz Fluttershy, która ze zmartwieniem na twarzy przemieszcza się na szczyt kopca. Nagle pegaz potyka się, ale i tak utrzymuje równowagę, jednak się nie przewracając. Tymczasem Rainbow Dash lecąc tuż nad swą przyjaciółką i mając założone kopytka, z niezadowoleniem spogląda na jej niezdarność. Po jakimś czasie bohaterki zaczynają powoli schodzić ze wzgórza. Twilight dokonuje tego jako pierwsza, dysząc po jakże dużym wysiłku ze zmęczenia. Następnie tuż obok niej przelatuje poirytowana Rainbow, która ma wzrok skierowany ku tyle grupy, ponieważ właśnie tam idzie Fluttershy. Ów bohaterka nadal schodząc, robi dokładne i powolne ruchy, aby się nie przewrócić.

"Nadal uważasz, że zabranie Fluttershy to nie był błąd?"

Jednak to nie pomaga, a pegaz po krótkiej chwili ślizga się na swym prawym kopytko i zaczyna zjeżdżać na sam dół. Następnie, Fluttershy uderza w Rarity, która również zaczyna ześlizgiwać się na sam dół. Na koniec kucyki trafiają w Applejack i w trójkę zjeżdżają ku samemu dołu. Po całym zjeździe Fluttershy leży na swoich przyjaciółkach nie zdając sobie z tego sprawy. Nagle podlatuje do nich Rainbow, która zaczyna pomagać Rarity wydostać się spod reszty kucyków. Wtem też jednorożec przeprasza, za swój czyn, na co pegaz odpowiada, iż nie jest to jej wina, patrząc przy tym złowrogo na Fluttershy. Bohaterka czując lekkie poczucie winy za stworzenie kolejnego kłopotu, ze smutkiem patrzy na swą odlatującą przyjaciółkę. Po jakimś czasie bohaterki idą nadal za Twilight, podążającej wraz ze wskazówkami mapy. Kucyki zbliżają się już do szczytu góry, ponieważ widać, że ścieżka prowadząca ku jamie, w której mieszka smok już się kończy. Nagle Twilight przestaje wpatrywać się w mapę i zwiją ją, gdy podlatuje do niej Rainbow Dash. Pegaz cichym głosem pyta się, czy jednorożec stale uważa, że dobrym pomysłem było zabranie ze sobą Fluttershy. Twilight wpatrując się w widok przed sobą, mówi:

”

To się za chwilę okaże. Jesteśmy.

Przykuło to również uwagę Rainbow. Jest to ogromna jaskinia, w której musi się znajdować smok - przyczyna i cel ich podróży.

Przy Jaskini

Planowanie taktyki

"Rainbow Dash, spróbuj skrzydłami rozgonić dym."

Po chwili każda z bohaterek staje w rzędzie naprzeciwko ogromnej mrocznej jaskini. Z jej wnętrza wydobywają się czarne kłęby dymu, które zagrażają całej Equestrii. Nagle nieprzerwane wpatrywanie się w ciemność groty, przerywa Twilight, która przybierając pewny siebie wyraz twarzy, zaczyna rozplanowywać taktykę, zwracając się najpierw do Rainbow. Jednorożec cichym głosem mówi jej, aby swoimi skrzydłami spróbowała rozgonić dym. Pegaz się z chęcią zgadza, po czym natychmiast wzlatuje ku niebu. Następnie Twilight obraca się do Rarity i Pinkie, objaśniając ich role w tym planie. Prosi ich, aby przygotowały się na odwracanie uwagi smoka, w razie sytuacji, która by była niebezpieczna. Oba kucyki spoglądają na siebie, będąc zadowolone z przydzielonego zadania. Nagle Pinkie błyskawicznie odchodzi od przyjaciółek, które nie wiedzą, co bohaterka zamierza zrobić. Okazuje się, iż kucyk pobiegł po gumowego kurczaka, a w tej chwili trzymając go w zębach, potrząsa nim na boki wydając przy tym charakterystyczny dźwięk.

Plik:S01E07 Boneless?.png

Rarity stojąc obok i mając kopytko na ustach, zastanawia się co właściwie Pinkie robi, a następnie pokazuje swoje zdziwienie tą sytuacją drugiemu jednorożcowi. Twilight również nie rozumiejąc sytuacji, patrzy z konsternacją w stronę przyjaciółek. Na koniec bohaterka pyta Applejack trzymającej dwa jabłka w ustach, czy jest gotowa na wypadek, gdyby smok chciałby ich zaatakować. Kucyk zapewnia swoją gotowość kiwaniem głowy, po czym nagle podrzuca oba trzymane owoce w powietrze i tylnymi kopytkami kopie je w drzewo z taką siłą, że się na nim rozmiażdżają. Wtem Applejack wyskakuje przy swoim dziele, uśmiechając się przy tym. Po chwili każda z bohaterek ustawia się w rzędzie przed Twilight. Ów jednorożec tłumaczy, iż do niebezpiecznej sytuacji nie powinno dojść, ponieważ Fluttershy będzie próbowała go delikatnie obudzić, a potem wyjaśnią mu, dlaczego powinien stąd odlecieć. Każda z bohaterek jest gotowa i pewna siebie do wykonania tego zadania. Jedynie Fluttershy ze strachem w oczach kuli się na ziemi. Na koniec Twilight pyta swoje przyjaciółki:

”

Czy jesteście gotowe?

Czwórka z nich potakuje na zadane pytanie, a Pinkie nawet przy tym skacze, nadal trzymając gumowego kurczaka. Tylko Fluttershy z przerażeniem patrzy na jednorożca, uświadamiając sobie jego plan. Mając już wszystko ustalone, Twilight dziękuje swoim kompanką i aby rozpocząć misje mówi "Zatem wchodzimy!".

Wyznanie prawdy

"Fluttershy?"

Po chwili Twilight zaczyna podążać w głąb mrocznej jaskini. Pyta się przy tym Fluttershy, jak powinna obudzić smoka, aby go tym nie zdenerwować. Nie słysząc odpowiedzi na zdane pytanie, bohaterka powtarza imię swojej przyjaciółki i obraca się za siebie. Nie widząc swej kompanki, jednorożec domyśla się, że nie poszła ona wraz z nią. Twilight będąc lekko zażenowana tą sytuacją, wraca do wyjścia z jaskini. Okazuje się, że Fluttershy, jest przed grotą i ma schowaną głowę w ziemi. Następnie Twilight będąc tuż obok niej, prosi ją, aby się ruszyła i wraz z nią poszła do smoka, przy czym ciągnie pegaza za skrzydło. Kucyk nagle wyjmuje głowę spod gleby, ze strachu zaciskając zęby. Wtem jednorożec próbuje przepchnąć pegaza i zmusić go, aby wstał. Jednak bohaterka sama nie jest w stanie tego zrobić, dlatego na pomoc przybywa Rainbow Dash. Niestety i z jej pomocą nie są w stanie tego zrobić. Przy tym Twilight oznajmia, iż muszą to zrobić w tej chwili, ponieważ im dłużej ten smok śpi, tym więcej dymu zakrywa niebo Equestrii. Wtem do nich dołącza Rarity, a następnie Applejack i razem z resztą próbują zmusić pegaza do wstania.

Jednak nadal im się tego nie udaje zrobić, ponieważ Fluttershy silnie zapiera się kopytkami. Na koniec na wszystkich z impetem uderza rozpędzona Pinkie, lecz Fluttershy zostaje przesunięta jedynie o kilka centymetrów. Nagle pegaz nadal siedząc, próbuje wyjaśnić powód jej decyzji, a za nią ze wszystkich stron pojawiają się jej przyjaciółki. Fluttershy po lekkim, jąkaniu oznajmia, że nie może wejść do środka jaskini. Reszta bohaterek słysząc słowa przyjaciółki, odskakuje od niej na ziemie, wzdychając przy tym z poirytowania. Rainbow Dash unosząc się w powietrzu i mając założone kopytka, mówi z sarkazmem "No to super", po czym narzeka na swą kompankę, mówiąc, że ona nawet boi się jaskiń. Każda z bohaterek po słowach pegaza patrzy na wspomnianego kucyka. Jednak Fluttershy wyprowadza Rainbow z błędu, wyjaśniając, iż ona się nie boi jaskiń, po czym mówiąc, czego właściwie się obawia, stopniowo obniża głos, przez co nie słychać, co chce powiedzieć. Wtem podchodzi do niej Applejack, pytając się, co chciała powiedzieć, ponieważ nie słyszała jej słów. Fluttershy ponownie odpowiada, lecz i tym razem obniża coraz bardziej ton głosu. Twilight również nie wiedząc, przed czym pegaz ma lęk, pyta się "Czego?", a w rezultacie dostaje prędką i wyraźną odpowiedź:

Plik:S01E07 Fluttershy blokuje ruch.png

”

Boję się smoków!

Nagle, natychmiast po słowach Fluttershy w rozbrzmiewa głośne chrapnięcie smoka, a następnie z jamy wylatuje ogromna ilość mrocznego kłębu dymu, przez który każda z bohaterek zaczyna kaszleć.

Przekonywanie Fluttershy

Po chwili, gdy bohaterki wreszcie przestają kaszleć po ogromnym kłębie dymu, wszystkie spoglądają na Fluttershy. Ów pegaz schował się za Applejack, gdy nikt nic nie widział przez mrok pozostałości po chrapnięciu. Twilight widząc skrytą bohaterkę, wskakuje tuż za nią oznajmiając jej, iż przecież jej talentem jest porozumiewanie się ze zwierzętami. Fluttershy siedząc tuż za Applejack, która patrzy na pegaza, potwierdza słowa przyjaciółki, lecz zaznacza, że jest to tylko przez fakt, iż one nie są smokami. Rainbow Dash słysząc to podnosi kopytko do góry pytając jej, czy aby nie przesadza. Następnie bohaterka przypomina pegazowi, że wszystkie widziały sytuacje jak "bez mrugnięcia okiem" poradziła sobie z przerażającą mantykorą. Fluttershy odwraca się do przyjaciółki i z oczywistością w głosie oznajmia:

”

Tak, ponieważ to nie był smok.

Następnie przed Applejack, Pinkie Pie stawia kroki mówiąc, przy tym, że Spike jest smokiem, a ona się jego nie boi. Fluttershy również i to potwierdza, lecz dokładnie tłumaczy, iż nie jest on taki jak ten smok, ponieważ nie jest ogromny, przerażający ani nie ma ostrych łusek, czy wielkich kłów. Po dokładnych wyjaśnieniach bohaterki, dzięki któremu zwraca całkowitą uwagę swoich przyjaciółek, nagle rozbrzmiewa ponowne chrapnięcie smoka, a z jaskini wydobywa się jeszcze większy kłąb dymu. Flutteshy słysząc donośny dźwięki kuli się ze strachu na podłodze i cała dygocze. Twilight nie rozumiejąc całej sytuacji, podchodzi do leżącego pegaza oraz schylając się do niego, pyta go, dlaczego nie powiedziała im o ogromnym lęku do smoków, zanim przeszły tak długą drogę. Fluttershy wstydząc się odpowiedzi, wpatruje się w ziemie i wyjaśnia:

"Prawie wszystkie boimy się tego smoka... (...)"

”

Dlatego, że się bałam.

Rainbow Dash będąc poirytowana zachowaniem przyjaciółki, przykłada kopytko do twarzy i wzdycha z niezadowoleniem. Nagle Applejack pomaga wstać Fluttershy i łagodnie oraz miło wyjaśnia jej, iż każda z nich boi się tego smoka. Jednak Rainbow zapewnia resztę, iż nie lęka się owego stwora słowami "Z wyjątkiem mnie!". Applejack słysząc słowa przyjaciółki, jest niezadowolona z przechwałek pegaza, lecz traktuje to łagodnie i poprawia się, mówiąc, że prawie wszystkie boją się smoka. Następnie kucyk z entuzjazmem tłumaczy, iż powierzono jej zadanie, więc bez względu na wszelakie lęki musi iść do jaskini z Twilight i pokazać, że każda z nich jest ponadto.

"Tyl... ko, że... ja nie... nie mogę."

Fluttershy przez chwilę, zastanawia się, co ma zrobić. Spogląda na swoje przyjaciółki, które uśmiechają się do niej szczerym uśmiechem poza Rainbow patrząca na nią wilkiem. Niestety pomimo wielkich chęci Fluttershy odpowiada, że ona nie może tego zrobić, po czym ze smutkiem odchodzi od nich. Twilight wraz z resztą spogląda ze smutkiem na odchodzącą bohaterkę, wypowiadając jej imię.

Nakłanianie smoka

Próba Twilight

"On pewnie po prostu nawet nie wie, że dymi, prawda?"

Po jakimś czasie Twilight jako pierwsza podąża do środka mrocznej jaskini. Sklepienie groty podtrzymują naturalne kolumny stworzone ze skał. Do tego miejsca napływa jedynie światło z zewnątrz. Przy sklepieniu groty, z którego wyrastają ostre skalne sople, przemieszczają się czarne kłęby dymu. Jej przyjaciółek nawet nie widać na zewnątrz, ponieważ się chowają. Twilight podchodząc do smoka, mówi do siebie, iż wchodzi sama, po czym lekko odwraca się do swoich przyjaciółek i oznajmia im, że pewnie ów stwór nawet nie zdaje sobie sprawę z dymu, jaki powstaje podczas jego drzemki, po czym pyta ich dla pewności, czy one też tak sądzą. Wtem czwórka jej kompanek wychyla się zza swej osłony oraz nerwowo potakują jej na różne sposoby. Twi ze zdziwieniem wpatruje się w nie, po czym ponownie z lekką niepewnością kieruje się w stronę smoka. Po chwili Twilight znajduje się tuż obok wszelakich skarbów, od których bije blask światła. Są tam monety, naczynia, biżuterie, korony, kufry z bogactwami, a wszystko to jest zrobione ze złota. Twi nie wiedząc gdzie jest smok, rozgląda się wokół i dość cicho woła go:

”

Panie smoku.

Nagle jednorożec nie patrząc przed siebie, uderza prosto w coś czerwonego. Twilight z niedowierzaniem patrzy w rzecz z którą się zderzyła, po czym powoli kieruje wzrok ku górze, aby zobaczyć to w całości.

"Pozwoli pan, że się przedstawię, nazywam się Twilight... (...)"

Okazuje się, że uderzyła prosto w twarz smoka. Twilight teraz zdając sobie sprawę z wielkości smoka oraz tego, gdzie się on znajduje, zaciska zęby ze strachu. Następnie przeprasza smoka za fakt, iż uderzyła w niego, na co on lekko charczy i odsłania swój żółty brzuch skryty pod jego ogromnym skrzydłem. Twi ponownie próbuje zwrócić na siebie jego uwagę i grzecznie powtarza słowa "Panie Smoku". Ów stwór drapie się po brzuchu, po czym będąc obudzonym, otwiera swoje żółte ślepia, na co bohaterka ze strachu cofa się o kilka kroków. Twilight już wiedząc, że smok nie śpi, mówi, iż akurat dobrze się składa. Następnie prosi stwora, aby pozwolił jej się przedstawić, lecz przy wypowiedzeniu swojego imienia smok ziewa na nią. Twi zatykając nos przez fakt brzydkiego zapachu z ust smoka, kontynuuje swoją wypowiedź. Najpierw dokańcza swoje imię, po czym wyjaśnia, że ona, jak i jej przyjaciele mieszkają w Equestrii, a ściślej mówiąc w Ponyville.

Smok lekko chrząka po tym, a czwórka bohaterek wychylających się zza skalnej ścian spogląda na smoka. Pinkie będąc usatysfakcjonowana wspomnienia między innymi o niej macha w stronę smoka i przyjaciółki. Po chwili smok kieruje swój wzrok na Twilight w czasie gdy ona wyjaśnia mu, iż każda z nich przybyła tu go zapytać, czy nie znalazłby sobie innego miejsca do drzemania, ponieważ podczas jego snu bardzo intensywnie chrapie, a z kolei poprzez to wypuszcza z siebie kłęby czarnego dymu. Wtem stwór chcąc pokazać, że nie interesuje go propozycja jednorożca, wypuszcza na niego fale mrocznych chmur. Twilight chwile kaszląc przez czyn smoka, tłumaczy, iż Equestria nie przetrwa stu lat w całkowitych ciemnościach. Na koniec pyta go, czy rozumie on powagę sytuacji. Nagle smok wstaje ze swoich ogromnych pokładów złota i zaczyna się przeciągać, przy czym donośnie krzyczy oraz drapie się po brzuchu. Twilight mając nadzieje, że podjęta decyzja przez smoka jest po jej myśli, zadaje mu pytanie z wielką nadzieją w głosie:

”

Poszuka pan sobie innego domku?

Wtem smok runął z impetem ponownie na swoje bogactwa, aby znowu zapaść w sen. Chcąc też mieć spokój, dmucha ciemnym dymem prosto w Twilight. Bohaterka będąc wokół dymu kaszle i pośpiesznie udaje się to wyjścia.

Sposób Rarity

Plik:S01E07 Rarity gotowa do wykorzystania swoich atutów.png

"Sytuacja wymaga skorzystania z "kucykowego uroku"."

Gdy Twilight jest już przy wyjściu z jaskini, smok ostatni raz dmucha czarnym dymem w ich stronę, przez co każda z bohaterek zaczyna kaszleć. Kiedy kłęby znikają, kucyki przestają już kaszleć. Wtem odzywa się Rainbow Dash, ironicznie stwierdzając, że Twi się udało go przekonać. Applejack spanikowana nieudaną próbą Twilight pyta się swoich przyjaciółek ze strachem co teraz zrobią. Nagle obok przerażonego kucyka przechodzi Rarity, która wpierw lekko kaszle, po czym oznajmia z wielką pewnością siebie, iż ta sytuacja wymaga skorzystania z "kucykowego uroku". Następnie kierując się samotnie do środka jaskini, prosi swoje przyjaciółki, aby jej na to pozwoliły. Rarity będąc tuż obok smoka, zwraca się do niego donośnym głosem mówiąc, iż przeprasza go za najście.

"Moim zdaniem, szkoda czasu na drzemkę."

Podchodząc do złotych skarbów, wyjaśnia swoje przybycie tym, że nie może tak po prostu odejść domu, bez skompletowania kolekcji smoka. Jednorożec podnosząc biżuterie i zakładając ją na szyje, wyjaśnia, że wielką stratą będzie niezobaczenie tych zachwycających łusek smoka, przez co najmniej sto lat. Nagle do Rarity, która ma już na sobie dodatkowo złotą koronę, pierścionek z diamentem oraz fioletową bransoletkę, zbliża się głową smok, będący zadowolony od komplementów kucyka. Bohaterka głaszcząc stwora po brodzie, oznajmia mu, że osobiście stwierdza, iż smok zamiast drzemki, przez którą marnuje czas, powinien wyjść z jaskini na zewnątrz i pokazać łuski światu. Gdy przekonany zachętami smok poprawia sobie już łuski, Rarity dopowiada:

Plik:S01E07 Smok zabiera swoje skarby.png

”

Ja oczywiście w tym czasie chętnie przypilnuję tych tu klejnotów.

Jednak stwór po usłyszeniu słów jednorożca zaczyna warczeć ze złości, wiedząc, że chodzi tu głównie o jego bogactwa. Smok w mgnieniu oka uderza z ogromną sił w podłoże obok złota i zabiera wszystkie kosztowności z dala od jednorożca. Rarity wiedząc, iż gniew smoka może również spaść na nią, prędko ucieka z jaskini zostawiając całą biżuterie, którą miała założoną na sobie, a smok prędko chwyta skarby i dokłada je do swojej zebranej kupki.

Metoda Pinkie

"Kochanie, wyglądasz niemądrze."

Rarity będąc już na poza jaskinią siedzi oparta o skałę i podpiera twarz kopytkiem. Jest niezadowolona z powodu jej nieudanego planu i prędkiej ucieczki. Mówi przy tym, że była tak blisko wyciągnięcia od smoka brylantu. Twilight słysząc to, podchodzi do jednorożca i poprawia ją, mówiąc, iż chciała powiedzieć "od wyciągnięcia smoka.". Rarity zdając sobie sprawę z faktu, że mówiła to na głos, grzecznie przytakuje. Nagle wokół rozbrzmiewa dźwięk dmuchawki. Na to obie bohaterki spoglądają w stronę, skąd pochodzi dmuchanie, a Applejack krzyczy cóż to takiego. Okazuje się, że jest to Pinkie, która jest ubrana w dość specyficzny strój. Ma błękitne płetwy do pływania na każdym z kopytku, zielone pudełko prezentu urodzinowego owiniętego żółtą wstążką na tułowiu, kolorowe balony przywiązane do ogona, wielką kokardę pod szyją, ową dmuchawkę, czerwone okulary z fioletowymi szkłami i balonową czapkę. Kucyk ponownie dmucha w swój przyrząd muzyczny, w czasie gdy podchodzi do niej Rarity, która zwracając się do przyjaciółki "kochanie" stwierdza, iż wygląda niemądrze. Applejack i Rainbow również nie rozumiejąc zamysłu bohaterki patrzą na nią ze zdziwieniem. Jednak Pinkie wchodząc do jaskini, wyjaśnia, że właśnie o to jej chodzi, ponieważ:

”

Najlepszym sposobem na porozumienie są wspólne wygłupy.

Gdy bohaterka dostrzega smoka, wita się z nim wesołym "Cześć.", jednak on nie traktuje tego zabawnie i zaczyna się cały harmider. Po chwili Pinkie wychodzi z jaskini z przebitymi balonami, bez dwóch płetw oraz zepsutą paczką na prezent stwierdzając przy tym, że Pan smok chyba nie ma poczucia humoru.

Dywersja Rainbow

"Dość tego!"

Rainbow będąc już poirytowana ciągłymi porażkami przyjaciółek, krzyczy "Dość tego!". Następnie patrząc na to kolejnego kucyka, podsumowuje, iż próbowały go przekonać rozmową, urokiem oraz dziwnym sposobem Pinkie. Wtem kucyk dmucha w swoją dmuchawkę, lecz jest całkiem zepsuta i wydaje z siebie jedynie cząstkę właściwego dźwięku. Następnie pegaz kontynuuje swą wypowiedź, mówiąc, iż każdy z tych sposobów się nie sprawdził, a jest najwyższa pora, aby przestać marnować czas. Na koniec Rainbow postanawia, że ona tam pójdzie i natychmiast leci w stronę smoka. Reszta bohaterek nie mogąc nic zrobić, wpatrują się ze zmartwieniem na pegaza, a Twilight każe jej tego nie robić. Jednak to nie zatrzymuje pegaza, który wciąż leci przed siebie z kopytkiem trzymanym przed głową. Smok orientując się, że coś w jego stronę leci, budzi się i spogląda przed siebie.

Rainbow będąc tuż przed twarzą smoka, kopie go z całej siły tylnymi kopytkami prosto w szczękę krzycząc przy tym:

”

Wynocha stąd!

Smok od uderzenia kicha, po czym ze złością spogląda na pegaza, który go właśnie uderzył. Bohaterka widząc ogromną przewagę smoka, przeprasza go, lecz ten warczy na nią z taką siłą, że odpycha Rainbow z jaskini. Pegaz krzycząc oraz kręcąc się, leci z dużą prędkością prosto w stronę swoich kompanek, które stoją tuż naprzeciwko wejścia do jaskini. Gdy w nie uderza, każda z nich przewraca się bok, a ich bagaże również lądują kawałek od nich.

Po chwili kucyki otrząsają się pod uderzeniu, ale gdy wstają, z groty wychodzi ów czerwony, ogromny smok. Bohaterki wiedząc, że on już nadchodzi, zaczynają biegać w panice na wszystkie strony. Smok przy wyjściu uderza silnie pięścią o ziemie, po czym z groty wyłania się jego głowa. Bohaterki bojąc się gigantycznego monstrum, przytulają się do siebie mając nadzieje, że ich oszczędzi. Jednak smok zauważając bohaterki, od razu dmucha na nie kłębem dymu, przez co one uderzają prosto w skałę za nimi.

Pomoc Fluttershy

Uderzenie jednak było na tyle silne , że skała zaczyna się powoli dzielić się na kawałki, a kucyki nieruchomo leżą na ziemi, będąc oszołomione przez zderzenie. Nagle kamień rozłamuje się na kilka małych części i okazuje się, iż Fluttershy cały ten czas ukrywa się za nim. Wtem pegaz z przerażeniem patrząc za sparaliżowane swoje przyjaciółki, nie dowierza co właśnie się dzieje. Następnie patrzy ku samej górze, ponieważ chce dostrzec twarz smoka, który właśnie kroczy w stronę bohaterek. Fluttershy spogląda co chwilę na smoka i swoje przyjaciółki nie wiedząc co zrobić, lecz po sekundzie przeważa w niej jedna myśl - musi uratować swoje kompanki. Nagle Fluttershy zaczyna krzyczeć do smoka ze złością w głosie:

”

Jak śmiesz smoku. Jak śmiesz smoku!

"Posłuchaj no mnie dobrze!"

Następnie bohaterka wzlatuje w powietrze, po czym ląduje na nosie smoka. Fluttershy podchodząc do oczu stwora, zaczyna krzyczeć do niego, aby posłuchał jej dobrze, bo przez fakt, iż jest jedynie ogromny, nie oznacza to , że wolno mu się tak zachowywać. Jej przyjaciółki będąc zdziwione wielką odwagą, jaką się właśnie pegaz wykazuje, patrzą na nią z niedowierzaniem. Następnie i nadal krzycząc, zaznacza, że choć ma wielkie zębiska, ostrą łuskę i zieje ogniem oraz czarnym dymem nie ma prawa krzywdzić jej przyjaciół. Fluttershy nadal wpatrując się w oczy smoka pyta go, czy się zrozumieli. Stwór jednak lęka się pegaza i chyląc głowę, jęczy przed nim ze strachu. Fluttershy nadal nie słysząc odpowiedzi od smoka, zadaje krótkie pytanie "Słucham?". Wtem smok nagle przemawia i wskazując palcem na Rainbow, mówi:

”

Ale ta tęczowa mnie kopnęła.

Jednak Rainbow będąc zadowolona ze swojego czynu, uśmiechając się, kiwa z zadowoleniem głową. Fluttershy wiedząc, że ten czyn mógł urazić smoka, mówi, iż jest jej przykro z tego powodu, na co leżący pegaz dziwi się usłyszanym słowom. Następnie bohaterka tłumaczy smokowi, że jest od niej większy oraz powinien być również mądrzejszy i zdawać sobie sprawę, iż jego pozornie nieszkodliwe chrapanie może być niebezpieczne dla innych zwierząt. Stwór chcąc jakoś wyjść z opresji, zaczyna coś mówić "Ale ja...", lecz Fluttershy mu przerywa i ostro postanawia, że "nie ma żadnych ale", po czym twardym tonem pyta się dwukrotnie co ma do powiedzenia na swoje usprawiedliwienie.

Smok bojąc się pegaza, zaczyna płakać, a jego ogromne łzy lecą na boki. Czwórka bohaterek nie dowierza w to , co dokonuje Fluttershy. Jedynie Rarity jest lekko niezadowolona niszczoną fryzurą przez łzy smoka. Za to Pinkie ma na głowie ubraną specjalną czapkę chroniącą przed deszczem. Nawet Rainbow Dash z podziwem patrzy na swoją przyjaciółkę. Jednak Fluttershy głaszcząc smoka uspokaja go, prosząc, aby nie płakał, po czym wyjaśnia mu, że jednak nie jest taki zły, a jedynie się pogubił. Na koniec pegaz zlatując na ziemie, oznajmia smokowi, aby się spakował i spróbował znaleźć inne miejsce do spania, a następnie dopowiada mu, iż na pewno będzie dobrze. Fluttershy na dole witają okrzyki radości ich przyjaciółek. Każda z nich jest szczęśliwa z sukcesu przyjaciółki, bo dzięki temu uratowała Equestrie.

Jej!

Twilight będąc dumna z przyjaciółki, oznajmia jej:

”

Dokonałaś tego! Wiedziałam, że dasz radę!

Następnie każda z bohaterek spogląda na ogromnego smoka, który uprzednio okrążając gigantyczną górę, odlatuje od niej.

Po udanej wyprawie

Morał z podróży

Po jakimś czasie od wypędzenia smoka z góry wszystko wraca do normy. Niebo znów pięknieje swoimi błękitnymi barwami dzięki pegazom, które oczyszczają je z czarnych kłębów dymu. Z tym zadaniem zmaga się między innymi: Derpy, Dizzy Twister, Parasol, czy Rainbowshine. Owe pegazy robią to bardzo sprawnie i w krótkim czasu pozbywają się czarnych chmur znad Ponyville. Tymczasem w bibliotece Spike wciąż zajmuje się zwierzakami należącymi do Fluttershy. Smok w tej chwili opiekuje się jedynie Angelem, który właśnie teraz biega po całym przybytku. Spike goniąc zwierzaka po całej bibliotece, krzyczy, aby w tej chwili podszedł do niego. Gonitwa w końcu dociera na piętro wyżej, gdzie Angel próbuje z wszelką cenę dostać się na szczyt biblioteczki. Smok tego nie przewidział i uderza z impetem prosto w jedną z półek po brzegi wypełnioną książkami. Królik będąc już na szczycie, sięga łapką po sam sufit, lecz Spike w porę łapie zwierzaka za łapę. Następnie smok kierując się dół, trzyma ostrożnie dwoma palcami nogę Angela.

"Jak ta Fluttershy się z wami w ogóle dogaduje."

Królik jest bardzo zły na bohatera i szczerząc zęby, wierci się na wszystkie strony. Przy tym, Spike zadaje sobie pytanie, jak Fluttershy jest w stanie sobie poradzić z wszystkimi zwierzakami. Wtem na parterze biblioteki pojawia się uśmiechnięta Twilight, która zwracając się do smoka, mówi:

”

Spike, napiszesz list?

Spike będąc zadowolony z przybycia bohaterki, wzdycha, upuszczając królika na głowę i wyciągając pergamin oraz pióro, mówi, że to będzie dla niego sama przyjemność. Po chwili Twilight zaczyna dyktować treść listu do Księżniczki Celestii. W pierwszej kolejności informuje swą mentorkę, iż smok opuścił ich krainę, a w zawdzięczają to w szczególności Fluttershy. W tym czasie Spike dostaje się tuż obok swojej przyjaciółki.

Następnie Twilight przeżywając retrospekcje minionych zdarzeń, zawiadamia:

”

Nauczyłam się dzisiaj, że nie należy tracić wiary w przyjaciół, bo to od nich czerpiemy siłę do działania i przezwyciężania strachu.

Na koniec Twi kończy list, podpisując się jako "zawsze wierna studentka Twilight Sparkle".

Powtórne bicie rekordu

Nagle z zewnątrz biblioteki dobiega głos Applejack. Owa bohaterka woła Twilight, aby prędko przyszła do nich, bo musi coś zobaczyć. Wtem jednorożec dostaje się na jeden ze swoich balkonów, z którego widać każdą z jej przyjaciółek. Applejack widząc Twilight tłumaczy jej, że jak Rainbow Dash podbije jeszcze pięć razy piłkę, to pobije rekord Equestrii. Po chwili cała piątka bohaterek rzuca wzrok na pegaza. Rainbow odbijając piłkę, liczy swoje ostatnie podbicia, gdy nagle przy trzysta czterdziestym ósmym odbiciu, kamienieje ze strachu, słysząc ryk smoka. Bohaterka krzyczy ze strachu "Uwaga! Smok!", przewraca się na plecy, mając kopyta podniesione ku górze. Wtem cała reszta wybucha śmiechem z zachowania pegaza. Rainbow nie rozumiejąc sytuacji, wstaje z ziemi i patrząc na wszystkich pyta się, czemu wszyscy się śmieją z powrotu strasznego smoka.

Wraaaauu!

Nagle z prawej strony pegaza wyskakuje Pinkie, która zaczyna powtórnie warczeć w jej stronę. Rainbow szybko dochodzi do wniosku, co przed chwilą miało miejsce i oznajmia kucykowi, że przestraszyło to ją. Jednak bohaterka nie chcąc wydać prawdy o tym, iż się tego bała, poprawia się, mówiąc, że to zakłóciło jej koncentracje. Następnie Pinkie nic nie mówiąc, odchodzi, a z błękitnego nieba podlatuje do bohaterki Fluttershy, mówiąca jej, aby się nie przejmowała, ponieważ:

”

Nie każdy musi być taki odważny jak ja.

Rainbow słuchając słów kucyka, dmucha w liść, lecący obok niej. Ów listek wzlatuje nad bohaterkami i ląduje na plecach Fluttershy. Pegaz czując delikatnego liścia, wrzeszczy, po czym przewraca się na plecy dokładnie tak samo , jak Rainbow. Twilight kiwa z uśmiechem głową z zabawnej nieporadności przyjaciółki, a następnie jak cała reszta bohaterek wybucha śmiechem. I na tym kończy się odcinek.

Cytaty

Angel: [kaszle]

Fluttershy: Ojej Angel, dobrze się czujesz?

Angel: [kaszle]

Fluttershy: Kaszlesz, bo w gardle ugrzązł ci kawałek marchewki?

Angel: [kaszle]

Fluttershy: Chcesz się napić wody?

Angel: [głośno kaszle]

Fluttershy: [wzdycha] A może to przez ten wielki czarny kłąb dymu? Rozumiem, że to miało znaczyć... tak.

Pinkie Pie: Rekord! Koniecznie należy to uczcić

Fluttershy: Nie Pinkie Pie, to nie jest odpowiednia chwila. Teraz należy panikować. Trzeba--

Pinkie Pie: Ooo! Potrzebne nam będą balony! Balonik dla każdego kucyka w Ponyville!

Applejack: Tam chyba jest dość zimno.

Rainbow Dash: No pewnie że zimno. Im wyżej w górach, tym robi się zimniej.

Rarity: Dobrze, że wzięłam szalik.

Pinkie Pie: Uuu! Śliczny!

Rainbow Dash: Haha, no tak, w tym będzie ci znacznie cieplej.

Rarity: Podobno jedyną rzeczą, który błyszczy bardziej niż łuska smoka, są klejnoty, z których smoki budują gniazda. U, może przy okazji uda mi się go przekonać, by odstąpił mi kilka błyskotek.

Pinkie (udaje smoka): Witaj u mnie w jaskini Rarity, poczęstuj się brylantem. [ryczy]

[śmiech]

Pinkie Pie: Juhu, i znów wygrywam!

Rarity: Uch, trzydziesty piąty raz z rzędu! Gramy do siedemdziesięciu jeden?

Twilight Sparkle: Ale Fluttershy. Przecież twój talent to porozumiewanie się z różnymi stworzeniami.

Fluttershy: Tak, dlatego że nie są smokami.

Rainbow Dash: Nie przesadzasz?! Widziałyśmy, jak bez mrugnięcia okiem poradziłaś sobie z przerażającą mantykorą.

Fluttershy: Tak, ponieważ to nie był smok.

Pinkie Pie: Spike jest smokiem, a jego się nie boisz.

Fluttershy: Tak, bo on nie jest wielkim, potwornym, przerażającym, obnażającym straszne zębiska, i ostrą łuskę, i wielkie kły, ziejący dymem, mogący jednym chapnięciem połknąć kucyka w całości, nadnaturalnie wyrośniętym smokiem!

Twilight Sparkle: Ale skoro aż tak boisz się smoków, czemu nie powiedziałaś nam tego zanim przeszłyśmy taki szmat drogi.

Fluttershy: Dlatego, że się bałam.

Rainbow Dash: Och.

Rarity: Tak blisko od wyciągnięcia brylantu.

Twilight Sparkle: Chcesz powiedzieć... od wyciągnięcia smoka.

Rarity: O, no tak, jasne.

Applejack: A cóż to takiego?

Pinkie Pie: [dmuchawka]

Rarity: Kochanie, wyglądasz niemądrze.

Pinkie Pie: O to chodziło! Najlepszym sposobem na porozumienie są wspólne wygłupy. Cześć!

[hałasy]

Pinkie Pie: Pan smok nie ma poczucia humoru, niestety.

Fluttershy: Jak śmiesz smoku. Jak śmiesz smoku! Posłuchaj no mnie dobrze! To, że jesteś aż taki duży, nie oznacza, że wolno ci się tak zachowywać! Może i masz wielkie zębiska i ostrą łuskę, być może ziejesz czarnym dymem i ogniem, ale nie wolno ci, powtarzam, nie wolno ci KRZYWDZIĆ MOICH PRZYJACIÓŁ. Rozumiemy się?

Smok: [jęczy]

Fluttershy: Słucham?

Smok: Ale ta tęczowa mnie kopnęła.

Twilight Sparkle: Kochana Księżniczko Celestio

Z radością zawiadamiam, że smok opuścił naszą krainę, a przekonała go do tego moja przyjaciółka, Fluttershy. Nauczyłam się dzisiaj, że nie należy tracić wiary w przyjaciół, bo to od nich czerpiemy siłę do działania i przezwyciężania strachu.

Twoja, jak zawsze wierna studentka,

Twilight Sparkle.

Galeria

Plik:Fluttershy's cover destroyed S1E07.png
Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.